حسن گلنراقی (مرا ببوس)

حسن گلنراقی خواننده ایرانی (1300-1372) است که عامه مردم آنرا با ترانه مراببوس میشناسند .

او بزرگ شده کوچه آبشار محله ری شهر تهران بود ، شاید کمتر کسی میدانست که حسن گل نراقی در کار شناخت عتیقه شناسی تبحری خاص داشت ولی مانند اکثریت هنرمندان شغل دومی داشت که آن فروش بلور وکریستال در بازار بزرگ تهران بود که تقریبا تا آخر عمر خود در آنجا مشغول کسب و کار بلور فروشی بود .

بعد از ماجرای 28 مرداد که اکثریت مردم را دور هم جمع میکرد برای تسلای دل بازماندگان ترانه ای از حیدر قابی ( هاله ) بود که آن را خواند و همین ترانه نام او را در بین خوانندگان محبوب آن زمان قرار داد که این محبوبیت تا به امروز نیز ادامه دارد .

او بعد از آن به اصرار دوستان ترانه دیگری نیز خواند ولی از آنجایی که تخصصی در این زمینه نداشت زود تصمیم به کناره گیری از این عرصه کرد ، نقلی از گلنراقی هست که میگوید صدای من باید با مرا ببوس برای همه مردم بماند .

مجید وفادار آهنگساز این اثر بود که ماجرای آن را در هفته نامه تهران مصور سال 49 چنین شرح میدهد که : در آن دوره من برای فیلم ها هم گهگاه موسیقی میساختم یادم می آید که یکی از آن فیلم ها (اتهام) نام داشت که تهیه کنندگان آن موسیقی نو برای آن میخواستند و من برای آن فیلم آهنگی ساختم که بعدها با نام مرا ببوس شناخته شد که میتوان گفت که این ترانه نقطه عطفی در موسیقی جاز ایران بوجود آورد چرا که بعدها خوانندگانی به رادیو ملی ایران آمدند که ادامه دهنده این سبک بودند و باعث شدند موسیقی جاز در ایران رواج بیشتری پیدا کند .

به گفته ژاله علو بازیگر نقش اول زن فیلم اتهام از دلایل دیگری که ترانه مرا ببوس را مطرح کرد شایعاتی بود که در پی انتشار این اثر بعد از کودتای 28 مرداد بر سر زبان ها افتاد که از جمله آن میتوان به اعدام سرهنگان حزب توده اشاره کرد که بسیاری از آنها کذب بود ولی مردم همچنان با شنیدن این اثر به یاد آن سالها و وقایع سیاسی آن می افتادند .

و اما در آخر…

حسن گلنراقی هیچ وقت ازدواج نکرد بخشی از اموال و دارایی های آن بعد از مرگ که به علت بیماری آلزایمر و تومور مغزی بود به آسایشگاه معلولین کهریزک وقف شد .

حیدر قابی متخلص به (هاله) شاعر اثر هم در سال 1360 به علت بیماری سرطان ، چشم از جهان فروبست و پیکرش را در ابن باویه در کنار مرحوم تختی و دهخدا به خاک سپردند .

گردآوری: صدابرداران